Najstarsze miasto całego obszaru, które było przez długie lata ośrodkiem administracji frydlantskiej i libereckiej domeny. Leży na brzegach rzeczki Smieda przy jej spływie z Rzasnicą na granicy Gór Izerskich i Łużyckiej górzystości. Pierwsze wzmianki pisemne o Frydlancie pochodzą z roku 1278, kiedy gród ten został kupiony od czeskiego króla przez ród Bibrsteinów. Gród ten pierwotnie był budowany jako gród wartowniczy i chyba według tego powstała jego nazwa. Po Bibrsteinach był również własnością panów z Rederu a po nich przez chwilę w 17. stuleciu również Albrechta z Waldsztejna.
Następnie stał się własnością Gallasów i Clam-Ballasów aż w roku 1945 został upaństwowiony. Obejmowały go liczne rekonstrukcje. Z pierwotnie gotyckiego grodu stał się zamek renesansowy. Obecnie zamek ten jest jednym z najczęściej odwiedzanych obiektów obszaru. Następnym bardzo ciekawym z punku historycznego obiektem jest kościół Dziekański Znalezienia Św. Krzyża, pierwotnie z 15. stulecia. Później był przebudowany do współczesnej postaci. Wśrodku znajduje się cenna monumentalna kaplica Rederów z marmuru z początku 17. stulecia. Ciekawa jest również państwem ochraniany zabytek naturalny – aleja 222 ponad 200 lat starych lip wielkoliściastych przy szosie na Respenawę.